υρειγαλέον

Α

(κατά τον Ησύχ.) «διερρωγός».

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πρέπει πιθ. να αναγνωσθεί Fρηγαλέον ή Fρειγαλέον (πρβλ. ῥήγνυμι)].